یک دروغ تاریخی
بررسیهای بیشتر اما خلاف ادعای نازیها را اثبات میکنند. رد پای نخستین خیابانهایی که میشد با سرعت زیاد در آنها راند، در متون مربوط به دههی ۱۹۲۰ میلادی دیده میشود. این مسیرها اما عمومی نبودند.
آلمانیها در واقع در سال ۱۹۲۹ و اندکی پیش از آغاز بحران مالی جهانی شروع به ساختن جادهای به ابعاد اتوبانهای کنونی بین شهرهای کلن و بن کردند. این مسیر عمومی که ششم اوت ۱۹۳۲ افتتاح میشود، نه تنها نخستین اتوبان در آلمان که اولین اتوبان در جهان به حساب میآید.
ناسیونال-سوسیالیستها حدود ۵ سال پس از این تاریخ به قدرت رسیدند.
کُنراد آدناوئر، مبتکر ساخت اتوبان و نخستین صدراعظم آلمان غربی پس از جنگ جهانی دومکُنراد آدناوئر، مبتکر ساخت اتوبان و نخستین صدراعظم آلمان غربی پس از جنگ جهانی دومنخستین کسی که ایدهی ساخت یک اتوبان را مطرح و عملی کرد هم کُنراد آدناوئر بود؛ شهردار کلن و از مخالفان سرسخت نازیها که پس از سقوط رژیم هیتلر، بهعنوان نخستین صدراعظم آلمان غربی سوگند یاد کرد.
واژهی اتوبان هم برای نخستین بار در سال ۱۹۳۲ (یعنی پیش از قدرتگیری نازیها) در نشریهی بنیاد "HaFRaBa" آمده است. وظیفهی این بنیاد مقدمهچینی برای ساخت مسیری از هامبورگ (Ha) به بازل سوئیس (Ba) بود؛ مسیری که از فرانکفورت (Fra) میگذشت.
ماشین تبلیغاتی آلمان نازی تمام تلاش خود را برای مصادرهکردن این بخش از تاریخ به کار بست. تلاش ناسیونال-سوسیالیستها البته تا حد زیادی هم نتیجه داد، زیرا پس از نزدیک به ۶۷ سال پس از سقوط رژیم هیتلر، هنوز هم کسانی هستند که آدولف هیتلر و رژیم دیکتاتوری او را مبتکر ساخت اتوبان میدانند.
۱۹ مه ۱۹۳۵؛ آدولف هیتلر در خودروی کروکی خود روبان افتتاح نخستین قسمت از اتوبان فرانکفورت-دارمشتات را پاره میکند

کُنراد آدناوئر، مبتکر ساخت اتوبان و نخستین صدراعظم آلمان غربی پس از جنگ جهانی دوم